اثرمحبت اهل بیت(ع)

بسم الله الرحمن الرحیم
موقعی یک هستهٔ خرما را می کارید و بعد از مدتی تبدیل به یک نخل می شود٬ یک نخل بسیار تنومند و تناور. نخلی که هر ساله به بار می نشیند و طبق طبق و سبد سبد رطب و خرمای شیرین می دهد٬ درون تک تک آن ها هم هر کدام هسته ای است و هر یک از آن هسته ها هم باز اگر کاشته شود همین گونه است. یعنی باز به یک نخل تبدیل می شود. یعنی یک هسته در نهایت یک نخلستان بلکه نخلستان هایی فراوان پدید می آورد حال در عالمِ معنا و معنویت هم دقیقاً این گونه است. این که گفته می شود اگر کسی یک قطره اشک برای وجود نازنین سیدالشهداء(ع) بریزد بهشتی برای او ساخته و بر پا می شود٬ آن هم همین است و هیچ فرقی نمی کند٬ یعنی آن اشک هم مثل همین هستهٔ خرماست. البته به شرطی که با این قطرهٔ اشک همان رفتاری شود که با آن هستهٔ خرما می شود. وقتی هسته را می کارند٬ رهایش نمی کنند٬ بلکه مراقبت می کنند٬ به موقع آبیاری اش می کنند٬ به وقتش آن را هرس و در وقتش آن را تلقیح می کنند. این است که به بار می نشیند و سرانجام هم نخلستانی پدید می آورد. این اشک هم همین طور است . چون از روی محبت است٬ اگر آن محبت مراقبت شودو طیق آن رفتار شود٬ آن هم بهشتی به پا خواهد کرد که مپرس. رفتار طبق محبت کردن هم همان است که قرآن کریم فرمود:« إِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللهَ فَاتَّبِعُونی» پیامبر(ص) می فرمود: مردم٬ اگر عشق و محبت حق را در سینه دارید دنبال سر من راه بیفتید و پا جایِ پای من بگذارید٬ چون من به سمت همان خدا می روم. یعنی شما هم کاری کنید و قدمی بردارید. پس اگر به دنبال آن اشک٬ این قدم ها و اقدامات باشد٬ قطعاً بهشتی عظیم در پی خواهید داشت.