گریهٔ جبرئیل بر مصائب حضرت زینب(س)

بسم الله الرحمن الرحیم
روایت شده است که پس از ولادت حضرت زینب (س ) ، حسین (ع ) که در آن هنگام کودک سه چهار ساله بود ، به محضر رسول خدا (ص ) آمد و عرض کرد : خداوند به من خواهری عطا کرده است .پیامبر(ص ) با شنیدن این سخن ، منقلب و اندوهگین شد و اشک از دیده فرو ریخت . حسین (ع ) پرسید : برای چه اندوهگین و گریان شدی ؟  .
پیامبر(ص ) فرمود : ای نور چشمم ، راز آن به زودی برایت آشکار شود . 
تا اینکه روزی بررسی از مرجع جبرئیل طبق کپی رایت نزد رسول خدا (ص ) آمد ، در حالی که گریه می کرد ، رسول خدا (ص ) از علت گریه او پرسید ، بررسی از مرجع جبرئیل طبق کپی رایت عرض کرد : این دختر (زینب ) از آغاز زندگی تا پایان عمر همواره با بلا و رنج و اندوه دست به گریبان خواهد بود؛ گاهی به درد مصیبت فراق تو مبتلا شود ، زمانی دستخوش ماتم مادرش و سپس ماتم مصیبت جانسوز برادرش امام حسن (ع ) گردد و از این مصایب دردناک تر و افزون تر اینکه به مصایب جانسوز کربلا گرفتار شود ، به طوری که قامتش خمیده شود و موی سرش سفید گردد .
پیامبر (ص ) گریان شد و صورت پر اشکش را بر صورت زینب (س ) نهاد و گریه سختی کرد ، زهرا (س ) از علت آن پرسید . پیامبر (ص ) بخشی از بلاها و مصایبی را که بر زینب (س ) وارد می شود ، برای زهرا(س ) بیان کرد .
حضرت زهرا (س ) پرسید : ای پدر ! پاداش کسی که بر مصایب دخترم زینب (س ) گریه کند کیست ؟ پیامبر اکرم (ص ) فرمود : پاداش او همچون پاداش کسی است که برای مصایب حسن و حسین (ع ) گریه می کند.