ذوالقرنین

(آیه ؛ بررسی از مرجع ذوالقرنین طبق کپی رایت )
بسم الله الرحمن الرحیم

« إِنَّا مَكَّنَّا لَهُ فِي الْأَرْضِ وَ آتَيْناهُ مِنْ كُلِّ شَيْ‏ءٍ سَبَباً ؛ فَأَتْبَعَ سَبَباً ؛
ما به او در زمين، قدرت و تمكّن داديم و از هر چيزى [كه براى رسيدن به هدف‏هايش نيازمند به آن بود] وسيله‏اى به او عطا كرديم. ؛ پس [با توسل به وسيله‏] راهى را [براى سفر به غرب‏] دنبال كرد.»
کهف/۸۴ و ۸۵

تفسير نور ؛
نكته‏ها:

در دعايى كه حضرت على عليه السلام تعليم آن جوان بلخى داد، (دعاى مشلول) مى‏خوانيم:
«يا من نصر ذى القرنين على ملوك الجبابرة»
اى خدايى كه ذوالقرنين را بر پادشاهان ستمگر پيروز كردى. و در حديثى آن حضرت، ذوالقرنين را كسى مى‏داند كه نشانه‏ى پادشاهى و نبوّت داشته و به همه چيز، آگاهى داشته تا حقّ را از باطل بشناسد و خداوند شهرها و دلها را تسليم او گرداند. 
ذوالقرنين و سليمان، دو مؤمن بودند كه حاكم زمين شدند و بخت النصر و نمرود دو كافر كه حاكم زمين شدند. 
قدرتى را كه خداوند به اولياى خويش مى‏دهد، (همچون حضرت سليمان و يوسف و برخى مؤمنان) براى استفاده در راه خداست...